جهیزیه‌ی زیاد، هیچ دختری را خوشبخت نمی‌کند و هیچ خانواده‌ای را به آن آرامش و سکون و اعتماد لازم نمی‌رساند. اینها جز دردسر و اسباب زحمت و اسباب مشکل فایده‌ای ندارد.

“خوشبختی” واژه ای است که همیشه همه آدم ها به دنبال آن هستند. این واژه زمانی معنای عمیق تر و رنگ و لعاب بیشتری به خود می گیرد که دختر یا پسری به سنی می رسند که احساس می کنند باید ازدواج کنند و مفهوم خوشبختی را در کنار همسر خود به طور کامل دریافت کنند … اما چرا عده ای که متأسفانه در جامعه امروز کم هم نیستند، این مفهوم خوشبختی فقط در حد آرزو برایشان باقی می ماند و با ازدواجی که با هزاران امید به سمتش رفته اند خوشبختی را احساس نمی کنند؟

برای این سؤال جواب های زیادی می توان داد اما نکته اساسی که ما می خواهیم در این فرصت با هم مروری داشته باشیم این است که دریافت های ما از خوشبختی به همان میزانی تداوم دارد که معیارهایمان ما را به سمت خود می کشاند.

یعنی اگر برای من نوعی خوشبختی را در داشتن یک همسر زیبا، همسر پولدار، زندگی در فلان محله و برج تهران، سوار شدن فلان مدل ماشین، داشتن فلان جواهر و برگزاری مراسم عروسی در فلان تالار و باغ بدانم به همان اندازه خوشبختی برایم حاصل می شود ، نه بیشتر …

نگاه دین به دنیا اینگونه است که آن را مسیری برای سعادت اخروی انسان می داند. چنانچه حضرت علی (علیه السلام) دنیا را در سخنان خود تجارت خانه ای برای اولیای خدا می شمارد که می توان از آن بهره جست. اتفاقا بیشتر ابواب فقه اسلام به مسائل مالی اختصاص دارد؛ باب های کتاب دیات، تجارت، هبه، صلح و … از جمله این مسائل است.

ادامه مطلب :

در یکی از خبرها خواندم که در مراسمی که یکی از گران ترین تالارها عروس و دامادهایی که مراسم عروسیشان را در آن تالار برگزار کرده اند در مراسمی دعوت کرده بود که متأسفانه درصد بالایی از این زوج ها عاقبت زندگیشان به جدایی ختم شده بود … خوب این زوج ها به واقع حتما انتخاب یکدیگر را راهی برای خوشبختی دانسته اند اما ملاک و معیارها را باید بیشتر جستجو کرد … در حقیقت باید بدانیم برای ساختن خوشبختی به چه ابزار و مقدماتی نیاز داریم تا با فراهم کردن آن مقدمات ساختمان خوشبختی برایمان به زیباترین شکل ممکن ساخته شود.

خوشبختی و سعادت خرید و فروش نمی شود و تنها و تنها با رفتار و کردار آدم ها است که ایجاد می شود. این طور نیست که هرگاه ثروت وجود داشته باشد، خوشبختی خود به خود از راه برسد. البته اگر بقیه ی عوامل خوشبختی جمع باشد ثروت چیزی بسیار خوب خواهد بود.

وقتی رضایت از زندگی را خوشبختی بدانیم دیگر برای سعادتمند شدن به دنبال پول و ثروت نخواهیم بود. چه بسا خانواده های فقیری که در اوج رضایت و خوشبختی به سر می برند و با همه ی نداری هایشان احساس خوشبختی می کنند.

در ادامه به سراغ معیارها و فاکتورهایی می رویم که برای خوشبختی و سعادتمند بودن پیشنهاد شده است … با ما همراه باشید …

2 کد مهم و اساسی برای خوشبختی

خداوند در آیه 108 سوره هود در باب خوشبختی و سعادت 2 کد مهم را یادآوری کرده و می فرماید: “وَأَمَّا الَّذِینَ سُعِدُوا فَفِی الْجَنَّةِ خَالِدِینَ فِیهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ إِلَّا مَا شَاءَ رَبُّكَ عَطَاءً غَیْرَ مَجْذُوذٍ” و امّا کسانى که نیکبختند، تا آسمان ها و زمین برقرار است جاودانه در بهشت خواهند بود، مگر این که پروردگارت جز این را بخواهد، که البته نخواهد خواست، زیرا بهشت را به عنوان عطایى پایان ناپذیر مقرّر کرده است.

با توجه به این آیه دستیابی به خوشبختی دو کُد دارد:

نخست اینکه انسان به آن راحتی مطلوب و آسایش و راحتی برسد. بر اساس تعابیر قرآن این خوشبختی با واژه های همچون طمانینه و سکون نفس مطرح شده که اگر انسان به آن دست پیدا کند به آن سعادت حقیقی می رسد.

دوم اینکه صرف رسیدن به سعادت خوشبختی نمی آورد. از نگاه قرآن وقتی انسان به حقیقت مفاهیمی مانند آرامش، طمانینه ای به دور از خوف و ترس، امنیت روحی و روانی و آسایش رسید، باید بتواند در حفظ، بقا و استمرار آن بکوشد تا به معنای واقعی خوشبختی برسد. بنابراین تعبیر قرآن در سعادت اصلی ” خیرٌ و أبقی” است.

مهمترین عامل خوشبختی در دنیا و آخرت

از مهم ترین عوامل خوشبختی انسان در دنیا و آخرت عمل به احکام شرعی و دینی است و این مطلب را می توان از آیات قرآن کریم استخراج کرد.

در همین زمینه قرآن کریم می فرماید: «مَن عَملَ صالحاً مِن ذَکَرٍ او انثَی وَ هوَ مُومن فَلَنُحیِیَنَّه حَیَاهً طَیبهً وَلَنَجزیِنَهُم اجرهُم بِاحسنِ مَا کَانوا یَعملُونَ؛24 هر کس کار شایسته ای انجام دهد، خواه مرد باشد یا زن، در حالی که مومن است، او را به حیاتی پاک، زنده می داریم و پاداش آن ها را به بهترین اعمالی که انجام می دادند خواهیم داد.»

خداوند در این آیه ، شرط رسیدن به حیات طبیه و دخول در بهشت و اجر اعمال را، ایمان و عمل صالح ذکر می کند و این دو، تنها در محیط خانواده کسب می شود.

آیا دین تنها سعادت اخروی را مهم می داند؟

ممکن است عده ای این حرف را بزنند که ” شما باز می خواهید بگویید خوشبختی در دنیا معنا ندارد و باید تنها برای آخرت کار کنید، تنها به فکر آخرت باشید و امثال این حرف ها” اما عرض می کنیم که یادمان باشد که ضمانت سعادتمند بودن در آخرت این است که در دنیا نیز خوشبخت باشیم؛ چرا که مسیر سعادت آخرت از دنیا عبور می کند.

معنا ندارد که خوشبختی دنیا و آخرت را دو مورد جدا از هم فرض کنیم. وقتی آرامش هدف است، از همین مسیر دنیا بدست می آید. بنابراین در نگاه قرآن مادیات جایگاه بلند مرتبه ای دارد آنقدر بلند که در قرآن از مال تعبیر به “خیر” شده است:” کُتِبَ عَلَیْکُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ إِن تَرَکَ خَیْرًا الْوَصِیَّةُ لِلْوَالِدَیْنِ وَالأقْرَبِینَ بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَى الْمُتَّقِینَ، بر شما مقرر شده است که چون یکى از شما را مرگ فرا رسد اگر مالى بر جاى گذارد براى پدر و مادر و خویشاوندان [خود] به طور پسندیده وصیت کند [این کار] حقى است بر پرهیزگاران. بقره 181″ ترک خیر در اینجا به معنای ترک مال و باقی گذاشتن آن برای نزدیکان است.

نگاه دین به دنیا اینگونه است که آن را مسیری برای سعادت اخروی انسان می داند. چنانچه حضرت علی (علیه السلام) دنیا را در سخنان خود تجارت خانه ای برای اولیای خدا می شمارد که می توان از آن بهره جست. اتفاقا بیشتر ابواب فقه اسلام به مسائل مالی اختصاص دارد؛ باب های کتاب دیات، تجارت، هبه، صلح و … از جمله این مسائل است.

اگر خوشبختی و سعادت را این نگاه تجربه کنیم دیگر تا وقتی اسم خواستگاری و ازدواج و جهیزیه می آید دنبال فلان مارک و فلان لباس و فلان تالار و امثال این ها نیستیم … دیگر خانواده ها خوشبختی فرزندشان را در دادن جهیزیه با فلان برند نمی دانند که به خاطر ان سالیان سال زیر بار قرض بروند تا به قول خودشان دخترمون از کسی کم نداشته باشد … اگر مفهوم درست سعادت و خوشبختی را فهمیدیم دیگر خرید کردن وسایل از فلان پاساژ و محله و خیابان، فلان برند و مارک و… برایمان کلاس و مایه افتخار نخواهد بود

یادمان باشد و از یاد نبریم که جهیزیه‌ی زیاد، هیچ دختری را خوشبخت نمی‌کند و هیچ خانواده‌ای را به آن آرامش و سکون و اعتماد لازم نمی‌رساند. اینها زوایای زندگی است و جز دردسر و اسباب زحمت و اسباب مشکل فایده‌ای ندارد.

 منابع:

خوشبختی یعنی تطمئن القلوب نه زندگی در بروج مشیّدة؛ خبرگزاری شبستان، 22 مرداد 1395