یکی از ارزشمندترین کارهایی که زنان می توانند انجام دهند خانه داری است و امامان معصوم علیه السلام تاکید فراوانی بر آن داشته اند.

در مطلب زیر 15 حدیث از امامان معصوم علیهم السلام در مورد ارزش خانه داری زنان ذکر شده است:

۱- هرگاه زنی برای مرتب کردن خانه چیزی را از جایی به جای دیگر ببرد خداوند به او نظر رحمت میکند..

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله

۲- در هربار شیر مکیدن نوزاد خداوند ثواب آزاد کردن یک بنده را به زن میدهد.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله

۳- جهاد زن خوب شوهرداری کردن است.

امام علی علیه السلام

۴- بهترین زنان زنی است که برای شوهرش خوشبو باشد.

امام صادق علیه السلام

۵- چند گروه از زنان با حضرت زهرا در قیامت محشور میشوند. یکی از انان زنانی هستند که بر بداخلاقی شوهر خود صبر میکنند.

امام صادق علیه السلام

۶- هیچ چیز برای زن در شب اول قبر بهتر از رضایت شوهرش نیست.

امام محمد باقر علیه السلام

۷- یک لیوان آب دست شوهر دادن بهتر از یک سال نماز شب خواندن و روزه گرفتن است.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله

۸- چون زنی به شوهر خود آب گوارایی دهد خداوند 60 گناه او را میبخشد.

پیامر اکرم صلی الله علیه و آله

۹- هیچ زنی نیست که دیگ غذایش را بشوید مگر آنکه خدواند او را از گناهان وخطا ها می شوید.

حضرت فاطمه سلام الله علیها

۱۰- هیچ زنی نیست که هنگام نان پختن عرق کند مگر آنکه خداوند بین او و جهنم هفت خندق قرار دهد.

حضرت فاطمه سلام الله علیها

۱۱- هیچ زنی نیست که لباس ببافد (بدوزد) مگر آنکه خداوند برای هر نخی صد حسنه می نویسد وصد گناه محو می کند.

حضرت فاطمه سلام الله علیها

۱۲- هیچ زنی نیست موی فرزندان خود شانه بزند ولباس آنان را بشوید ، مگر آنکه خداوند برای هر مویی حسنه ای بنویسد و برای هر موی گناهی را پاک کند واو رادر چشم مردم زینت دهد.

حضرت فاطمه سلام الله علیها

۱۳- بهتر وبرتر از همه اینها رضای خدا ورضای مرد از همسرش است .رضای همسر رضای خدا وغضب همسر غضب خدا می باشد.

حضرت فاطمه سلام الله علیها

۱۴- هیچ زنی نیست که با اطاعت همسرش بمیرد مگر آنکه بهشت بر او واجب میشود.

حضرت فاطمه سلام الله علیها

۱۵- هيچ زنى نيست که شوهرش را يکبار آب دهد (يک ليوان) مگر اينکه اين رفتار براى او از عبادت يک سال که روزهايش را روزه بگيرد و شبهایش به شب زنده دارى مشغول باشد بهتر است وخداوند در عوض هر بار که شوهرش را آب دهد ، شهرى در بهشت براى او بنا مى کند وشصت گناه از او می آمرزد.

امام صادق علیه السلام

منبع احادیث: کتاب وسائل الشیعه ج ۲ص۳۹

حجت الاسلام حسینی قمی

عواقب قهر طولانی مدت زن و شوهر

دانلود فیلم

یكی از علماء از كربلا و نجف برمی گشت ولی در راه برگشت در اطراف كرمانشاه و همدان گرفتار دزدان شده و هر چه او و رفقایش داشتند، همه را سارقین غارت نمودند.

آن عالم می گوید: من كتابی داشتم كه سالها با زحمت و مشقّت زیادی آن را نوشته بودم و چون خیلی مورد علاقه ام بود در سفر و حضر با من همراه بود، اتفاقاً كتاب یاد شده نیز به سرقت رفت، به ناچار به یكی از سارقین گفتم من كتابی در میان اموالم داشتم كه شما آن را به غارت برده اید و اگر ممكن است آن را به من برگردانید زیرا به درد شما نمی خورد.

آن شخص گفت: ما بدون اجازه رئیس نمی توانیم كتاب شما را پس بدهیم و اصلاً حق نداریم دست به اموال بزنیم.

لذا من به همراهی آن دزد به نزد رئیسشان رفتیم، وقتی وارد شدیم دیدم كه رئیس دزدها نماز می خواند. موقعی كه از نماز فارغ شد آن دزد به رئیس خود گفت:

این عالم یک كتابی بین اموال دارد و آن را می خواهد و ما بدون اجازه‎ی شما نخواستیم بدهیم. من به رئیس دزدها گفتم: اگر شما رئیس راهزنان هستید، پس این نماز خواندن چرا؟

نماز كجا؟

دزدی كجا؟

گفت: درست است كه من رئیس راهزنان هستم ولی چیزی كه هست، انسان نباید رابطه‎ی خود را با خدا به كلّی قطع كند و از خدا تماماً روی گردان شود، بلكه باید یك راه آشتی را باقی گذارد. حالا كه شما عالمید به احترام شما اموال را برمی گردانیم و دستور داد همین كار را كردند و ما هم خوشحال با اموالمان به راهمان ادامه دادیم.

پس از مدّتی كه به كربلا و نجف برگشتم، روزی در حرم امام حسین - علیه السّلام - همان مرد را دیدم كه با حال خضوع و خشوع گریه و دعا می كرد. وقتی كه مرا دید شناخت و گفت:مرا می شناسی؟

گفتم: آری!

گفت: چون نماز را ترك نكردم و رابطه ام با خدا ادامه داشت، خدا هم توفیق توبه داده و از دزدی دست برداشتم و هر چه از اموال مردم نزد من بود، به صاحبانشان برگرداندم و هر كه را نمی شناختم از طرف آنها صدقه دادم و اكنون توفیق توبه و زیارت پیدا كرده‌ام

وارث

شرط قبولی علم و عبادت این است که باطن انسان در برابر پروردگار متعال تسلیم باشد. حقیقت عبودیّت نه در قیام و قعود تو است، بلکه باید در جان خود بنده باشی.

ادامه »

آیت الله صدیقی گفت:

مرگ دل به گناه است، همانطور که مرگ طبیعت به زمستان است، زمستان دل به گناه است و همانطور که بهار طبیعت را زنده می کند، توبه دل را زنده می کند.

بسم الله الرحمن الرحیم

یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ

یَا مُدَبِّرَ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ

یَا مُحَوِّلَ الْحَوْلِ وَ الْأَحْوَالِ

حَوِّلْ حَالَنَا إِلَی أَحْسَنِ الْحَالِ

هم ایام نوروز و هم حلول سال نو را به محضر امام زمانمان و به همه مردم عزیزمان و دوستان عزیمان تبریک و تهنیت عرض می کنم و چند نکته را لازم می دانم هم برای تنبه و تذکر خودم و هم برادران عزیزی که می خواهند بهترین عیدی ها را از خداوند متعال دریافت کنند توجه داشته باشند.

این نوروز بهار طبیعت است و ما طبیعت نیستیم بلکه از طبیعت درس می گیریم، چه درس هایی می توانیم از طبیعت بگیریم؟

یکی زنده شدن است؛

ادامه »

حجت الاسلام شریف:

در طول تاریخ هر کس با شخصیت های نورانی و مبارک (ائمه علیهم السلام) ارتباط گرفت رویش و رشد پیدا کرد.

خدا ما را برای یک هدفی خلق کرده که اگر به آن هدف نرسیم هم به خودمان ظلم کرده ایم و هم بی حرمتی به هدف خدا کرده ایم.

خدا ما را برای چه خلق کرده؟

خداوند فرموده: 

يا ابن آدم خلقت الاشياء لاجلك و خلقتك لاجلي1؛

اي فرزند آدم تمام اشياء را به خاطر تو خلق كردم و تو را خلق كردم براي خودم.

اگر این نگاه بر زندگی ما حاکم شود که خدا ما را برای خودش خلق کرده است مسیر زندگی خیلی فرق خواهد کرد.

وارث

حجت الاسلام مومنی:

کلمه “عبد” مشتمل بر سه حرف است که حضرت ابی عبدالله علیه السلام این را به ما یاد می دهد.

“ع” علم انسان به خدا، خدا همه کاره است.

معنای “باء” موجود در کلمه “عبد” این است که هر چیزی را که تو را خدا فاصله می دهد باید کنار بگذاری.

“دال” موجود در کلمه ی “عبد” یعنی “دنو” و نزدیک شدن به خدا. 

چه اموری تو را به خدا نزدیک می کند؟

اگر انسان توانست این فرمول را حقیقتا طی کند می شود “عبد” و به حقیقت بندگی دست پیدا کرده است.

وارث

فقط اجازه بده پای شمع بنشینم

اگر نسوختم امشب ادب کنید مرا

حرام باد به چشمم شب جدایی خواب

گدای فیض سحر شب به شب کنید مرا

بتاب ، خامی این روسیاه پخته شود

بد است کال بمانم رطب کنید مرا

قدو قواره ام اندازه لجاجت نیست

اگر قبول نداری وجب کنید مرا

بنا نبود كه اینقدر زابراه شوم

بنا نبود همش جان به لب كنید مرا

ترا بجان عزیزت معطلم نکنید

سحر نیامده امشب طلب كنید مرا

عبادتی که بلد نیستم به غیر حسین

فقیر کرببلای رجب کنید مرا

محمد جواد پرچمی