اون موقع بود که دانش آموزانی که به هر دلیلی از جمله علاقه نداشتن به ریاضی یا استعداد نداشتن توی این درس، نمی توانستند به این درس خوب پاسخ بدن و نمرات خوبی بگیرند، برچسب کم هوش بودن می خوردند و با کوله باری از حرف ها رو به رو می شدند. اما امروز دیگه وضع مثل قدیم نیست. ما می دونیم که فقط کسانی که ریاضیات قوی دارند باهوش به حساب نمی آیند و خیلی از افراد دیگه هستند که با ویژگی های منحصر به فردی که دارند باهوش هستند. 

همه‌ی افراد مصرف دسر، شیرینی، شکلات و آب‌نبات را دوست دارند. اگر کسی تا به حال به شما گفته که “من هرگز میل به شیرینی نداشته ام” به احتمال زیاد خیلی راست نمی گوید!

اگر شما هم رویای خوردن شیرینی جات را در سر دارید و روز خود را بدون این که چیز شیرینی بخورید کامل نمی دانید باید عرض کنیم که خوب جایی آمده اید…

سرزمین مکه به لرزه درآمد. فرشتگان صف به صف بر زمین فرود آمدند. همه آسمان پر از نور بود. پس دیوار کعبه شکافته شد. فاطمه! دختر اسد! همسر ابیطالب! منم خدای تو! خدای جدّت ابراهیم! وارد شو! که این زمین مقدس برای تو آماده است! پس فاطمه وارد شد. در خانه‌ی خداوند، خدای ابراهیم! در همان خانه ‌ای که پروردگار امر کرده بود: «وَ عَهِدْنا إِلى‏ إِبْراهیمَ وَ إِسْماعیلَ أَنْ طَهِّرا بَیْتِیَ لِلطَّائِفینَ وَ الْعاكِفینَ وَ الرُّكَّعِ السُّجُود.  به ابراهیم و اسماعیل فرمان دادیم كه خانه مرا براى طواف‏ كنندگان و معتکفین و ركوع ‌و سجده ‌كنندگان پاكیزه كنید.» 

حجت الاسلام و المسلمین مهدی احدی با بیان این که در حال حاضر یکی از مشکلات فعلی در حوزه، عدم حضور برخی از طلاب و فضلا در کلاس های مربوط به دروس سطوح عالی است، اظهار داشت: ما در حال حاضر بنا بر آمار حدود 23 هزار طلبه و روحانی مشغول به تحصیل در سطوح عالی داریم؛ باید از حیث اخلاقی کاری کرد که طلاب خود را مقید به حضور در کلاس بدانند لازم است که طلاب و فضلای مستعد را نیز مورد تشویق قرار دهیم.

مفهوم رحم

رحم در لغت به عضو خاصى از بدن زن كه محل استقرار فرزند و كانون نشو و نماى طبیعى او است اطلاق مى گردد. اقربا و خویشان نیز به اعتبار انتساب به یك رحم واحد  ارحام خوانده مى شوند.(1)

از نظر صرفى رحم بر وزن فعل، مفرد و جمع آن رحماء و ارحام، اسم فاعل آن راحم، اسم مفعول آن مرحوم، صیغه مبالغه آن رحیم ، همه از مشتقات واژه رحمت و مرحمت مى باشند. بسیارى از اهل لغت در بیان مبداء اشتقاق واژه رحم به این روایت نبوى شریف استناد كرده اند؛ پیامبر اكرم صلى الله علیه و آله مى فرماید: خداوند به هنگام خلق رحم خطاب به او فرمود: أَنَا الرَّحْمَنُ وَ أَنْتَ الرَّحِمُ شَقَقْتُ اسْمَكَ مِنِ اسْمِی فَمَنْ‏ وَصَلَكَ‏ وَصَلْتُهُ وَ مَنْ قَطَعَكَ قَطَعْتُه (2)؛

من خداى رحمانم و تو رحمى ، من اسم تو را از اسم خویش مشتق كرده ام ، از این رو هر كه با تو پیوند كند، من با او پیوند خواهم كرد و هر كه رابطه اش ‍ را با تو قطع كند، من نیز رابطه خویش را با او قطع خواهم نمود.

با هر قطره‌بارانی که به شیشه می‌خورد، دلی می‌لرزد و چشمی، تر می‌شود، عطر باران تمام شهر را پر می‌کند و در کنج اتاقی دل کسی می‌گیرد. این روزها فهمیده است که اگر روزی هزار بار قاب عکس‌ها را در آغوش بگیرد، جای خالی جگرگوشه‌هایش که پر نمی‌شود، هیچ، دل‌تنگ‌تر هم می‌شود.

راست می‌گویند، باران همه‌چیز را تازه می‌کند، هوا را، دل‌ها را و البته خاطره‌ها را… خاطراتی که با هر نم باران زنده می‌شوند و با قطره اشکی از گوشه چشمی بر روی قاب عکسی می‌افتند.

باران که می‌زند، زهرا چرچی، عجیب یاد پسران شهیدش می‌کند. آخر، روزی که محمدصادقش به جبهه می‌رفت، هوا بارانی بود، غلامرضایش هم در میان آب شهید شده بود و پیکر بی‌سرش سال‌ها در کنار جزیره، غریب مانده بود.