بچههای دانشجوی هنر جلساتی داشتیم با هم میگفتند که تو جلسات نقد فیلم، میگفتند نگاه کن سازمان سیا خودش آمده این قهرمان ضدّ استعمار و استثمار را و استکبار را فیلمش را ساخته. چقدر هم قشنگ، همه دوستش دارند. بیا نگاه کن چهجوری آخر اینها علیه خودشان فیلم میسازند؟ میگویند اصلاً بودجهاش را سازمان سیا داده. گفتیم بنشینیم نگاه کنیم.
با هم نشستیم نگاه کردیم، بله ظاهراً فیلم را ساخته بود، شما از آن شخصیت هم حالا نام نبرم، خیلی خوشت میآید، ولی از پای فیلم که بلند میشوی اثری که رویت میگذارد این است. علیه خودش حرف زده، میگوید ما عوامل سیا جنایتکار هستیم، نامرد هستیم، چاقوکش هستیم، همه کاره هستیم. این قهرمان این انقلاب توی آفریقا یا توی آمریکای لاتین خیلی آدم خوبیه، خیلی خوب، خیلی خوب، خیلی خوب. حال کردی؟ فیلم را دیدی؟ بلند شو برو.
وقتی که میروی، اوّلش میگویی چقدر اینها فضای آزادی دارند. بعد تو دلت مراجعه میکنی اثر بد کجایش است؟ میگویی ولی نمیشود قیام کرد قدرت را از این سازمان سیا گرفت. مأیوست میکند از پای فیلم بلند میشوی. بعضی از سیاسیون ما یک کمی از این فیلمها انگار دیدند که یأس دارند مقابل.