رخداد غدیر در ذى‏ الحجه سال دهم هجرى، تنها یك حادثه تاریخى نیست؛

غدیر، تنها نام یك سرزمین نیست، یك تفكر است؛

نشانه‏ اى است از تداوم خط نبوت؛

چشمه‏ اى است كه تا پایان هستى مى‏ جوشد؛

غدیر، روز اكمال دین، اتمام نعمت و موجب خشنودى خداست؛

روز بزرگ، روز گشایش و روز تكامل است؛

غدیر، نه تاریخ است، نه جغرافیا و نه روایت، بلكه ولایت است؛

پیشوند غدیر، رسالت است و پسوند آن، ولایت و امامت.

ادامه »

✍پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:

مَن صامَ يَوما تَطَوُّعا فلو اُعطِيَ مِل ءَ الأرضِ ذَهَبا ما وَفّى أجرَهُ دُونَ يَومِ الحِسابِ.

هر كس يك روز داوطلبانه روزه بگيرد، اگر به اندازه زمين، طلا به او داده شود، اجر خود را كامل دريافت نكرده است و فقط در روز حساب ( قيامت ) اجر كاملش را دريافت مى كند.

? معانی الأخبار، ۴۰۹/۹۱

? فرصت باقی مانده ماه مبارک شعبان را قدر بدانیم.

☀️از پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم نقل شده است:

?زمانی که زن با همسرش در منزل مرافعه و مشاجره می‌کند (دقیقاً) در همان زمان در هر یک از زوایای منزل یک شیطان مشغول کف زدن و شادمانی است و می‌گوید:

?خدایش خوشحال کند کسی که مرا این چنین شاد و خوشحال کرده است

?[لئالی‌الأخبار، ج ۲، ص ۲۱۷]

?زن و شوهر باید در زندگی طوری باشند که به فرموده قرآن ” نور چشم همدیگر”باشند.

? توسل به امام زمان در سختی ها

? مرحوم علامه مجلسی نقل میکند: فردی به نام “ابوالوفای شیرازی” در زمان حکومت ابی علی الیاس زندانی و تهدید به قتل شد. ایشان متوسل به حضرات اهل بیت میشود. شب در عالم رؤیا، پیامبر اکرم را زیارت میکند.حضرت میفرمایند:

? اگر کارد به استخوان رسید و شمشیر به گردنت رسید، یوسف زهرای اطهر، فرزندم را صدا بزن و بگو:

? “یا مولای یا صاحبَ الزَّمان اَنا مُستَغیثٌ بکَ”

“الغَوثَ اَدرِکنی".

(ای مولای من ؛من به تو پناهنده شدم. به فریادم برس؛ یا غوث حقیقی؛ به فریادم برس…).

? ابوالوفا میگوید: من این جملات را در عالم رؤیا گفتم و از خواب پریدم. یک وقت دیدم مامورین ابی علی الیاس آمدند و ما را پیش او بردند. وی گفت: به چه کسی متوسل شدی؟ گفتم: “به منجی عالم بشریت, به فریاد درماندگان و بیچارگان”

? سپس معلوم شد در خواب به ابی علی الیاس گفته بودند: “اگر دوست ما را رها نکنی نابودت می کنیم و حکومتت را بهم می ریزیم…". بعد مبلغی پول و هدایا به ابوالوفا داد و آزادش کرد.

? بحارالانوار جلد۵۳ ص۶۷۸