«دیه» جنبه جبران خسارت مادی دارد و اگر در مورد برای جبران خسارت، علاوه بر مبلغ دیه هزینههای بیشتری را برای درمان متحمل شود احتیاط واجب آن است که شخص جانی، هزینههای اضافه را بپردازد.
بخش عظیمی از دین مبین اسلام را فروع و درسهای زندگیساز آن تشکیل داده است و شکی نیست که بیشتر افراد جامعه، مجتهد و فقیه نیستند تا خود بتوانند احکام الهی را از منابع غنی آن به دست آورده، دیگران را نیز از باران رحمت احکام خداوندی بهرهمند سازد و وظیفه تقلید از فقهای جامعالشرایط را در زمان غیبت کبری دارد.
همچنین احکامی که به همت سفیران نور از کلام نورانی الهی و سنت پرنور معصومین (علیهم السلام) استخراج شده و در کتابهای فارسی و عربی در اختیار مقلدان و پیروان آنها قرار گرفته دربرگیرنده اصطلاحات خاص و لغات متناسب با هر بحث است که فهم آن را برای عموم مردم مشکل کرده است.
از طرفی چراها و پرسشهای فراوانی در ارتباط با احکام مختلف مطرح است که پاسخ آنها در کتابهای گوناگون و به مناسبت بحث از آن موضوع مطرح شده که دسترسی توده مردم به آنها سخت است.
حجتالاسلام محمد وحیدی استاد حوزه علمیه قم در کتابی با عنوان «فلسفه و اسرار احکام» به بیان برخی از فلسفه احکام دین اسلام از جمله بحث دیه پرداخته است.
آیا دیه در جزای اسلامی جریمه محسوب میشود یا نوعی خسارت وارده از طرف جانی است؟
ظاهر ادله این است که هر دو جنبه را دارد؛ هم جنبه جبران، خسارت و هم جنبه بازدارنده؛ به همین دلیل یکی ازنامهای دیه، عقل است که به معنای بازداشتن به کار میرود.
[چهارشنبه 1395-10-22] [ 09:42:00 ب.ظ ]