ابوجعفر محمد بن علی بن بابویه قمی ملقب به صدوق، سرآمد حدیث شناسان و روایتگری راست گفتار از امامان است. او که نزدیک به عصر معصومان می زیست، با جمع آوری روایات اهل بیت، خدمات ارزنده و کم نظیری به اسلام وتشیع نمود. به همین دلیل روز پانزدهم اردیبهشت ماه، از طرف مقام معظم رهبری، حضرت آیت اللّه خامنه ای به عنوان روز بزرگداشت شیخ صدوق نامگذاری شده است.
معرفی شیخ صدوق(ره)
ابوجعفر محمد بن علی بن بابویه قمی ملقب به صدوق، از پیشتازان علم حدیث، و از رجال نامی تشیع در حدود سال 306 ق. در شهر قم متولد شد.
پدر بزرگوارش ابن بابویه قمی از فقهای بسیار عظیم الشان که در زمان امام حسن عسکری(ع) و امام زمان(ع) می زیسته و مورد احترام آنان بوده است.
عصر صدوق را باید «عصر حدیث» نامید؛ دوره ای که با حرکت علمی «کلینی» آغاز شد و با تلاش های پیگیر و بی وقفه «صدوق» ادامه یافت.
شیخ صدوق در راه جمع آوری احادیث، از بلخ تا بخارا، از کوفه تا بغداد، از مشهد تا نیشابور و از آن جا تا مکه و مدینه سفر کرد و مشکلات فراوانی را به جان خرید و با کوله باری از احادیث پیامبر و اهل بیت (ع) به ری بازگشت.
شیخ صدوق در سال 381 هجری قمری، پس از عمری تلاش در راه خدمت به مکتب اهل بیت(ع)، در هفتاد سالگی چشم از جهان فرو بست و پیکر پاکش، در نزدیک مرقد مطهر حضرت عبدالعظیم(ع) به خاک سپرده شد.
[چهارشنبه 1396-02-13] [ 10:13:00 ب.ظ ]
