شهید محمد بخارایی از جمله افرادی است که موجبات ترور حسنعلی منصور، نخست وزیر  وقت را فراهم کرد.

وی از دوستان صمیمی شهید رضا صفار هرندی بود، در ادامه این ارتباط بخارایی با حزب موتلفه آشنا شد و شهید عراقی آن ها را برای جهاد مسلحانه با شهید امانی مرتبط کرد.

بخارائی پس از آشنایی با شهید امانی مصمم تر از قبل به فعالیت هایش ادامه داد و مقابل بهارستان در راستای ترور حسنعلی منصور پس از شلیک دو گلوله به طرف منصور، از صحنه بیرون آمد ولی با لغزیدن پای او روی یخ خیابان در جلوی مسجد سپهسالار سابق (مدرسه شهید مطهری فعلی) به زمین افتاد و دستگیر شد.

شهید بخارائی با اینکه نوجوانی 20 ساله بود ولی در بازجوئی ها با بلاغت، فصاحت و شجاعت خود دیگران را به تحسین واداشت.

این اقدام او موجب ماندگاری نامش در تاریخ به عنوان یک شهید مبارز شد.

بخارایی که در سال 1323 در یکی از محله های جنوبی تهران به دنیا آمده بود در نهایت در سحرگاه 26 خرداد 1344 همراه صادق امانی، رضا صفار هرندی و مرتضی نیک نژاد در حالی که فریاد الله اکبر سرداده بودند تیر باران شدند.

یکی از موضوعاتی که بزرگان دین همواره بر آن تاکید دارند کسب روزی حلال است.در همین راستا آیت الله مجتهدی تهرانی (ره)می گوید: حدیث دارد که مردم چهار دسته اند:

دسته اول مالشان حلال است. خمس می دهند و در راه حلال هم مصرف می کنند. اینها بهشتی هستند. سه دسته دیگر هم به جهنم می روند. آن دسته ای که بهشتی هستند، مالشان حلال ِحلال است، از حلال پیدا می کنند و در راه حلال هم مصرف می کنند.

دسته دوم مالشان را از حلال پیدا می کنند، خمس هم می دهند، اما در راه حرام خرج می کنند. زمان قدیم  من دیدم شخصی که عرقچین داشت و پالتو می پوشید، اما برای عروسی پسرش ، مطرب آورده بود، خودش هم دم در حیاط ایستاده بود و ذکر می گفت. تو نمی رفت. می گفت : «اشکال دارد!» صدای مطرب توی کوچه می آمد. من این صحنه را دیدم. آن شخص حاجی هم بود.

 دسته سوم برعکس هستند، مالشان را از حرام پیدا می کنند، تو اداره رشوه می دهند، ربا می خورند، اما در روضه  هم شرکت می کنند ، با همان پول ربا و رشوه ، عاشورا روضه می رود.

 دسته چهارم آن کسی است که نشُسته پاک است. مالش را از حرام پیدا می کند و در راه حرام هم خرج می کند. رشوه و ربا می خورد و بعد هم مشروب و قمار و نااهلی و … لذا این دعا را بخوانید، همیشه بگویید: «اَللّٰهُمَ ارْزُقنیٖ رِزقاً حَلالاً طَیِّباً» خدایا ، روزی حلال نصیب من کن. اگر انسان یک لقمه حرام بخورد تا چهل روز اثر می گذارد.

سی چهل سال پیش ، شخصی مرا یک جایی برد تا کار ارثی او را درست کنم، جوان بودم ، حالا دیگه حال این کارها رو ندارم . وقتی رفتم شام هم بهم داد. شب به منزل برگشتم ، خواب دیدم، غذا می خورم و وسط غذا فضله دیدم. تا این خواب را دیدم فهمیدم که دیشب این غذا اشکال داشته که من خوردم.

 اوایلی که آیت الله نجفی مرعشی( ره) به قم آمده بودند، یک شب ایشان را مهمان می کنند، امشب در خواب می بیند امام زمان (عج) بہ او مےفرمایند: «دستت را سر هر سفره ای دراز نکن!»

 بعد تحقیق می کند و می فهمد که دیشب، آنجایی که مهمان شده بود، مالشان شلوغ بوده …

 انسان وسواس بشود خوب است، در نجاست و طهارت وسواس نشوید، در شکمتان وسواس بشوید. در حلال و حرام وسواس بشوید؛ البته نه خیلی زیاد که شب شام نخورید بخوابید.

به خانه می روید ، اگر پدری متدین دارید، دیگر نپرسید که گوشت از کجا خریدی؟ ذبح شرعی کرده اند یا نکرده اند؟ مقدسی را بگذار کنار و غذایی که جلویت گذاشته اند را بخور. جاهایی که لاابالی هستند ، می‌گویم که وسواس شوید و نخورید.

 منبع: کتاب بدیع_الحکمة حکمت ص 26

باشگاه خبرنگاران جوان