شهید محمد بخارایی از جمله افرادی است که موجبات ترور حسنعلی منصور، نخست وزیر  وقت را فراهم کرد.

وی از دوستان صمیمی شهید رضا صفار هرندی بود، در ادامه این ارتباط بخارایی با حزب موتلفه آشنا شد و شهید عراقی آن ها را برای جهاد مسلحانه با شهید امانی مرتبط کرد.

بخارائی پس از آشنایی با شهید امانی مصمم تر از قبل به فعالیت هایش ادامه داد و مقابل بهارستان در راستای ترور حسنعلی منصور پس از شلیک دو گلوله به طرف منصور، از صحنه بیرون آمد ولی با لغزیدن پای او روی یخ خیابان در جلوی مسجد سپهسالار سابق (مدرسه شهید مطهری فعلی) به زمین افتاد و دستگیر شد.

شهید بخارائی با اینکه نوجوانی 20 ساله بود ولی در بازجوئی ها با بلاغت، فصاحت و شجاعت خود دیگران را به تحسین واداشت.

این اقدام او موجب ماندگاری نامش در تاریخ به عنوان یک شهید مبارز شد.

بخارایی که در سال 1323 در یکی از محله های جنوبی تهران به دنیا آمده بود در نهایت در سحرگاه 26 خرداد 1344 همراه صادق امانی، رضا صفار هرندی و مرتضی نیک نژاد در حالی که فریاد الله اکبر سرداده بودند تیر باران شدند.