متن سخنرانی حجت الاسلام مهدی بنیانیان را می خوانید:

ادامه مطلب :

تعریف دین

پس معلوم است دین مهم است که عظمت عالم امکان فدای آن شده. اگر فکر می کنی دین عباداتی است که انجام می دهی که حضرت برای آن فدا شده، اشتباه کرده ای، قرآن فرموده این عبادات برای خودت خوب است نه برای خدا، همه ی عالم عبادت می کنند. این دین چیست؟

پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: نگه داشتن دین در آخرالزمان مثل نگه داشتن آتش در کف دست است. مگر نگه داشتن آتش در کف دست آسان است، امام رضا علیه السلام فرمود: از هزار نفر شما یک نفرتان دیندار نمی میرد؛ این دین اینقدر در حقایق مختلف پنهان می شود! این دین چیست؟ امام حسن عسکری علیه السلام در یک روایت عجیب می فرماید: دوستان ما که آخرالزمان را درک کردید فکر می کنید دیندار هستید بلکه کافر می میرید؛ یعنی ابلیس گولتان زده است.

حربه های ابلیس

امام رضا علیه السلام فرمود: مردم آخرالزمان بدانید ابلیس با کارهای خوبتان گولتان می زند؛ یعنی ما فکر می کنیم دین نداشتن به سبب گناهان است اما گناهان در وادی دیگری هستند و کارهای خوب است که ما را گول می زند و باعث می شود فکر کنیم دیندار هستیم! اما در قرآن می فرماید: مردم بدانید حربه ابلیس این نیست که شما را به گناه دعوت کند چون بلافاصله بعد از گناه پشیمان می شوید؛ ابلیس هم می بیند این فایده ای ندارد بازی ات می دهد و سرت را گرم می کند اما هدف اصلی چیز دیگری است.

حضرت عبدالعظیم حسنی سالی یک بار دینش را نزد امام زمانش می برد و می گفت: دین من این است آیا صحیح است؟ قرآن می فرماید: مردم بدانید آن کارهایی که شما فکر می کنید کار خوب است ملاک من نیست! فکر نکنید فروعات دین را انجام می دهید دیگر آدم خوبی هستید! خدا 124 هزار پیامبر را برای اینها که شما ملاک دینداری می دانید فرستاده است؟ بوداها و کافران هم که این کارها را انجام می دهند، احترام به والدین، خیرات و کمک به فقیران و …

هر دوره از زندگی یک سری هیجانات برای ما ایجاد می کنند مثلا درس، کنکور، دانشگاه، ازدواج و… بعد هم می گوید کسب روزی حلال می کنم در حالی که قرآن می فرماید: روزی ات با من است و تو قرار نیست کاری کنی؛ قرآن همه ی روزی ها منظورش است نه فقط ورزی مادی، خداست که قلبها را نسبت به یکدیگر میل و علاقه می دهد و محبت را در دل کسی می اندازد خدا می فرماید: تو فقط باید حواست به میثاق و عهدت باشد!

تعریف بلای قرب

امام صادق علیه السلام می فرماید: اگر بنده ای بین منبر و محراب مسجد النبی که روضه من ریاض الجنه است عبادت کند تا عهدش را انجام ندهد کافر است. ما عهد و میثاق داریم و بعد وقتی گرفتاری در بین افراد زیاد می شود پیش ما می آید و میگوید: روزی ام کم شده، همسر پیدا نمی کنم و … ما هم می گوییم: هر که در این بزم مقرب تر بود جام بلا بیشترش می دهند. چه کسی این حرف را زده؟ بلای قرب شیرین است و حلاوت می دهد! بلای قرب می دانی کدام بلاست؟ از نجف تا کربلا پیاده رفتی؟ همه ی وجودت درد و تاول و رنج است اما تا وقتی به حرم حضرت عباس می رسی می گویی آقا سال دیگر هم قسمت می کنی تا کربلا بیاییم؟ دیوانه ای؟ داری از درد می میری؟ همه ی وجودت درد است! این بلاها چیست که دنبالش می دویم؟ این ها بلای قرب است. گرفتاری هایی که در زندگی داریم به تصریح قرآن و روایت بدبختی های زندگی مان است معلوم است اوضاعمان خراب است که اینطور بیچاره شده ایم! قرآن می فرماید: مردم چشمانتان را باز کنید دین این چیزی نیست که شما فکر می کنید!

بلای قرب را وقتی می چشی کیف می کنی! به هم ریختگی زندگی به این است که خلاف جهت عالم تکوین و آب حرکت می کنی! اینها اصل چهارم اصول دین است: توحید، نبوت، معاد، عدل؛ عدل همین قواعد زندگی در عالم است. خدا در قرآنش می فرماید: اگر این قواعد را درست انجام دهی من عالم را برایت مسخر قرار داده ام. علامه طباطبایی و آیت الله مرعشی و کسانی که حواسشان هست می فرمایند: یک لذت هایی در عالم هست که اگر همه گناهان را جلویتان بگذارند انجام نمی دهید. کسی که حواسش پرت بشود اینها شاملش نمی شود.

خدا در آیه 104 سوره طه می فرماید: بنده های من کلا یک روز در این دنیا هستید. یک روز زندگی و عالم اصلی تان؛ امیرالمومنین علیه السلام می فرماید: مردم در این یک روز هم در عالم خواب هستید به زودی از این خواب بیدار می شوید، مردم بدانید اجازه ندارم بگویم بعد از این عالم چه خبر است چون سر به بیابان می گذارید و می گویید خدایا ما را نجات بده تا نمیریم، باید توشه جمع کنید و ابتدای توشه جمع کردن دین است که باید در دنیا دیندار باشید.

عهد و میثاق الهی

عقوبت به وسیله عمل نکردن به عهد و میثاق می آید نه بوسیله گناه. خدا در آیه 84 سوره بقره می فرماید: بنده هایم ما با هم عهد و میثاق محکمی بستیم که خون همدیگر را نریزیم؛ پیامبر صلی الله علیه و آله در ذیل این آیه می فرماید: این آیه اشاره به کشتن پسرم حسین علیه السلام دارد هر کس موافق این عمل یعنی کشتن او باشد کافر است و هر کس محب او باشد از آدم تا قیامت برای او گریه کند میثاقش با خدا را انجام داده است.

ما با خدا میثاق بسته ایم برای همین هم امام میثاق، امام عهد و قطب عالم امکان برای حسین علیه السلام گریه می کند چون اوج میثاق است تا جایی که امام می فرماید: چشمم زخم شده است.

آیات تبدیل سیئات به حسنات، در شأن گریه کنان امام حسین(ع)

یک سری آیات خبر از فضل و رحمت خاص خدا می دهد مثلا تبدیل سیئات به حسنات، خدا می فرماید: گناهانی که در عالم کرده ای و ظلمت ایجاد کرده را تبدیل به نور می کنم. خیلی عجیب است خدا مداوم فرموده من مو را از ماست بیرون می کشم و در حساب دقیق هستم. در تفاسیر شیعه و رئیس مذهب ما می فرماید: این آیه در شان زوار قبر جدم حسین علیه السلام است؛ آنها هستند که وقتی به سمت  حسین علیه السلام حرکت می کنند تطهیر می شوند برای همین است که امام صادق علیه السلام فرمود: حرام زاده که وارد ارض کربلا می شود حلال زاده می شود؛ یعنی طینت او پاک می شود.

خدا بدون رودربایستی گفته: بنده های من همه ی شما نابود می شوید و فقط وجه الله باقی می ماند؛ حضرت محمد علیه السلام فرمود: فقط زیباترین وجه باقی می ماند، زیباترین وجه خدا حسین علیه السلام است؛ یعنی هر عملی در این عالم وقف حسین علیه السلام باشد باقی است. امام صادق علیه السلام می فرماید: همه ی خوبی ها درب خانه ی امام حسین علیه السلام است؛ اگر دنبال خوبی ها می گردی فقط درب خانه ی امام حسین علیه السلام پیدا می کنی اگر اشتغال به حضرت نداشته باشی حسرت خواهی کشید. یک سلام و یک صلی الله علیک به اباعبدالله علیه السلام خوب است.

مردم همواره به دنبال خلیفه الله می گردند

تمام اعمال یا در جرگه حجت بن الحسن علیه السلام است یا در جرگه مخالف است یعنی حد وسط و خاکستری نداریم یا خداپرست هستی یا هوی پرست. تا جایی که خدا ولیّ انسان شود. امام رضا علیه السلام فرمود: برای اینکه مردم بتوانند ولی پرست و خداپرست باشند ولیّ خلق کرد؛ برای همین بود که مردم بنی اسرائیل ده روز که پیامبرشان رفته بود بت پرست می شوند چون مردم کلا دنبال خلیفه الله می گردند و آنچه فاطمه سلام الله فدایش شد این بود. سه بار جبرئیل بر پیامبر صلی الله علیه و آله نازل شد و گفت: بگو که علی جانشین توست و علی ولی الله است. اگر در زندگی ات علی ولی شد ولایت علی بن ابی طالب علیه السلام حصن است و هر کس در آن وارد شد در امنیت است و اگر از آن خارج شد خود خدا عذابش می کند.

بدترین عمل از دیدگاه قرآن

درب خانه ی امام حسین علیه السلام بودن یعنی چه؟ یعنی چه شغلی انتخاب کنم که بیشتر به اربابم حسین علیه السلام نزدیک باشم، روزی دهنده کسی دیگر است، یعز من یشا کسی دیگر است، کسی که محبت ایجاد می کند کسی دیگر است شما به میثاق و عهدتان برسید دنیا و آخرتتان آباد می شود.

قرآن می فرماید: بدترین عمل آدم پشت کردن به امام است؛ درست است که گناه میکنیم اما در هر صورت پشت به امام نباید کنیم؛ من می خواهم مشغول حسین علیه السلام باشم، وقتی می خواهی ازدواج کنی باید ببینی چه کسی تو را به حسین علیه السلام می رساند چون فقط حسین علیه السلام و عملی که برای او باشد در این عالم یبقی است. همه ی صحبت هایی که خدا کرده درباره حساب و کتاب درست اما خدا می فرماید: عده ای را بدون حساب وارد بهشت می کنم؛ امام سجاد علیه السلام می فرماید: عده ای استثناء هستند و آنها گریه کنان پدرم حسین بن علی علیه السلام هستند که بی حساب وارد بهشت می شوند.

ابلیس انسان را از اشتغال به امام حسین(ع) باز می دارد

گناه که هیچ هر عمل و اشتغالی که تو را از امام حسین علیه السلام باز بدارد در این یک روز دنیا، خود ابلیس است. اهل بیت علیهم السلام تو را به جایی می رسانند که بهتری عزیزانت را پدر، مادر، زن و بچه، شغل و آبرویت را فدای او می کنی؛ با تمام وجودت می گویی: بابی انت و امی و نفسی و مالی و اسرتی. هر جا دیدید در قرآن لحن خداوند عوض شد و خواست از رحمانیتش بگوید ذیل آن آیه صحبت از گریه کنان سیدالشهدا علیه السلام است.

حضرت آدم چرا شد بکّاء؟ امام صادق علیه السلام می فرماید: 300 سال گریه اش فقط به خاطر بخشیدنش نبود بلکه حضرت آدم از آن لحظه ای که روضه ی جدّ ما را شنید 1000 سال گریه کرد. حضرت نوح 950 سال برای جدّ ما گریه کرد.

برکات گریه روزانه بر امام حسین(ع)

علی بن موسی الرضا علیه السلام می فرماید: در عالم شما یک عهد دارید و آن عهد ما اهل بیت علیهم السلام است. بدانید هر چیزی که خواست شما را مشغول کن بدانید کار ابلیس است خودتان را در همان لحظه مشغول گریه بر سیدالشهدا علیه السلام کنید، روش های سلوکی در یک چیز مشترکند که اگر می خواهی امام زمان علیه السلام را ببینی بر حسین بن علی علیه السلام هر روز گریه کن.

وقتی عالمی 32 سال روی قرآن کار کرده یعنی 32 سال روایت خوانده و با قرآن تطبیق داده گفته: توحید دو راه دارد: یا گریه بر حسین بن علی علیه السلام یا زیارت او؛ جفتش یکی است چون امام صادق علیه السلام فرمود: کسی که بر امام حسین علیه السلام گریه کند حسین جلویش نشسته است؛ عکس کربلا را در خانه ات بزن و خودت و زن و بچه ات هر روز کربلا را ببینی. یک مشت آدم به اسم عرفان حلقه ها و شعور کیهانی از دین ما فهمیدند و دکان باز کرده اند و مثلا میگویند ماشین می خواهی؟ عکسش را روی دیوار بزن و هر روز به آن نگاه کن؛ این همان است که قران می فرماید تو با کلام و دلت زندگی اطرافت را هدایت می کنی؛ وقتی از تو می پرسند چه خبر؟ می گویی: بدبختی و گرفتاری و… معصوم می فرمایند اینطور نگو چون صوت در عالم می ماند. هر چیزی بخواهی خدا اسبابش را در عالم جور می کند همه چیز را خداوند جلو می برد، همه چیز خواست خداست. وقتی عکس کربلا را زدی همه ی وجودت یاد کربلا می افتد و سلام می دهی یعنی جواب سلام امام حسین علیه السلام را می گیری وقتی در روز چندین بار در معرض سلام رحمت الله واسعه قرار می گیری گرفتاری از زندگی ات بیرون می رود.

اشتغال به امام حسین(ع) همه ی دین است

پس اشتغال به امام حسین علیه السلام مهم است همه ی دین این است، وقتی در سقیفه دور هم جمع شدند گفتند پیامبر صلی الله علیه و آله گفته: نسل امامان بعد از من از حسین شروع می شود، وقتی به خانه هجوم بردید اول حسین را بکشید! امام صادق علیه السلام می فرماید: مادرمان فهمید آنها می خواهند حسن و حسین را بکشند و ریشه امامت را از بین ببرند خودش را فدا کرد تا آنها را از بین نبرند.

امام صادق علیه السلام فرمود: جان گرفتن از گریه کنان ما مثل بو کردن گل است. حرف اول و آخر دنیا حسین علیه السلام است، رسول الله صلی الله علیه و آله می فرماید: در عرش نوشته شده است: ان الحسین مصباح الهدی و سفینه النجاة؛ امام صادق علیه السلام می فرماید: این دور هم جمع شدن ها که دوستان ما جمع می شوید برای دو مطلب است: یک بیان فضایل امیرالمومنین علیه السلام و گریه بر حسین علیه السلام.

منبع: وارث