معنای صحیح امر به معروف و نهی از منکر

لَمَّا قَدِمَ الصَّادِقُ ع الْعِرَاقَ نَزَلَ الْحِيرَةَ فَدَخَلَ عَلَيْهِ أَبُو حَنِيفَةَ وَ سَأَلَهُ عَنْ مَسَائِلَ وَ كَانَ مِمَّا سَأَلَهُ أَنْ قَالَ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ مَا الْأَمْرُ بِالْمَعْرُوفِ فَقَالَ ع الْمَعْرُوفُ يَا أَبَا حَنِيفَةَ الْمَعْرُوفُ فِي أَهْلِ السَّمَاءِ الْمَعْرُوفُ فِي أَهْلِ الْأَرْضِ وَ ذَاكَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ ع قَالَ جُعِلْتُ فِدَاكَ فَمَا الْمُنْكَرُ قَالَ اللَّذَانِ ظَلَمَاهُ حَقَّهُ وَ ابْتَزَّاهُ أَمْرَهُ وَ حَمَلَا النَّاسَ عَلَى كَتِفِهِ قَالَ أَلَا مَا هُوَ أَنْ تَرَى الرَّجُلَ عَلَى مَعَاصِي اللَّهِ فَتَنْهَاهُ عَنْهَا فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع لَيْسَ ذَاكَ بِأَمْرٍ بِمَعْرُوفٍ وَ لَا نَهْيٍ عَنْ مُنْكَرٍ إِنَّمَا ذَاكَ خَيْرٌ قَدَّمَه‏
?
هنگامي که امام صادق علیه السلام به عراق آمدند و در منزل حیره اقامت گزیدند، ابوحنیفه ملعون به محضر آن حضرت شرفیاب شد و در مورد مسائلی از حضرت سوال نمود که از جمله آنها این بود:
فدایت شوم امر به معروف چیست؟
فرموند: ای ابا حنیفه! معروف نزد اهل آسمان و زمین حضرت مولا امیرالمومنین علی علیه السلام است.
عرض کرد: فدایت گردم منکر چیست؟
فرمودند: منکر آن دو نفری هستند که در حق او ظلم کردند و خلافتش را غصب کردند و مردم را بر او مسلط نمودند.
عرض کرد: پس آنچه که فردی را در حال گناه می بینیم و او را از آن نهی می کنیم چیست؟

فرمودند: آن نه امر به معروف و نه نهی از منکر است، بلکه خیری است که پیش فرستاده است.

?بحار الأنوارالجامعه(ط دارالاحیاء التراث) ج ٢٤ص ٥٨ به نقل از شیخ مفید