در دنیای پراضطراب امروز آرامش و راحتی خیال نعمتی است که بسیاری آرزوی آن را دارند، اما برای رسیدن به آن تنها آرزو کافی نیست بلکه باید قدم پیش نهاد و کاری کرد. آنچه در پی می آید برخی تکنیکهای روان شناختی است که ضمن کمک به رفع تشویش ونگرانی آرامش و نشاط و شادی را در زندگی ما رونق می بخشد.

از جمله اين عوامل عبارتنداز:

1) با خدا ارتباط برقرار کنید
حداقل نیاز انسان به روح خدایی مانند احتیاج نوزاد به مادر است به همان میزان که جسم برای ادامه حیات به هوا وغذا نیازمند است، روح و باطن نیز به هدایت الهی وروح ربانی محتاج است.

آرامش جان، زمینی حاصلخیز است که دانه های"خواست ونیاز"درآن به خوبی می روید.نیازهای به حق را دریاد خداوند که آرامش جان وقلب است بکارید تا به خوبی تحقق یابند.
      خداوند همراه کسی است که او همراه خداوند باشد با توجه به خداوند وخواندن نامهای اوهمراهی وپشتبانی خدا را به سوی خودجلب کنید پس به خداوند توجه کنید تا الهی شوید! به خدا توکل کنید.هرچه ارتباط شما با خدا این نیروی عظیم وخرد لایتناهی بیشتروبیشترشود آرامش ونشاط بیشتری را در خود تجربه می کنید و هر چه ارتباط شما با خدا محدودتر شود ترس واضطراب بیشتری بر شما چیره می شود.
      خداوند فرموده است"اگر مرا یاری کنید شما را یاری می کنم وقدمهایتان را استوار میگردانم"یار خدا بودن یعنی براساس قوانین الهی رفتار کردن، گناه نکردن، کمک به دیگران، نرنجاندن دیگران، احترام به والدین و درواقع یار خدا بودن همان یاری کردن به خود است.

ادامه مطلب :

2) از آنچه هستید راضی باشید
     بدن وسیله زندگی است نه جوهرآن.آن قدرکه ما انسانها با ظاهر جسمی خود مشخص می شویم یک درخت با تنه اش مشخص نمی شود.تجربیات ما باید مثل درخت به ما شکل بدهد ولی این کار را نمی کند.فقط جوهره وجودمان است که با شرایط محیط از بین نمی رود، شکسته نمی شود ویا درمعرض دید وبررسی دیگران قرار نمی گیرد.وجود داشتن پر معنا وپر مفهوم است.من وجود دارم، من هستم، من این جا هستم، من در حال شدن هست، تنها من هستم که زندگی را می سازم و..هر کدام از ما انسانها در این دنیا ما موریتی خاص داریم.باکمک به دیگران ومهرورزی به آنان باعث تکامل روحمان می شویم. رسالت اصلی ما در این دنیا بیدار شدن و بیدار کردن است وزندگی ما به منزله یک سفراست و هدف نیست.منظور از بیداری فعال شدن در همه ابعاد وجود و همه زوایای زندگی است مانند بیداری جسمی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و…خلاصه در یک کلام“بیداری الهی”.

     ياد بگيريد كه گاه مسائل را رها سازيد. بدين معني كه به هر مسئله‌اي دائماً گره نخوريد وقتي هميشه و همه‌جا فكر مسائل خود هستيد و به مرور آنها مي‌پردازيد، در واقع هميشه بار اضافي را با خود حمل مي‌كنيد، كه اين خود سبب ايجاد اضطراب و استرس در شما مي‌گردد. بياموزيد كه با يك ذهن رها و آزاد زندگي كنيد.اين امر به شما كمك مي‌كند تا با هر محرك كوچك و يا مانع جزئي آشفته شويد. به خود وخداي خود ايمان داشته باشيد؛ اگر به خود و خداي خود ايمان داشته باشيد، براحتي ازعهده مشكلات زندگي برخواهيد آمد و ثابت قدم و مطمئن در راه رسيدن به اهداف خود گام بر خواهيد داشت. مثبت انديش باشيد: اگر ديدگاه مثبت انديشي نداشته باشيد، همه چيز مي‌تواند بي‌فايده و بي‌ثمر باشد. داشتن نگرش مثبت و اميد، بهترين سلاح در مقابل ترس و اضطراب است. نسبت به انتظارات و برنامه‌هاي خود واقع بين و منطقي باشيد، توانايي‌هاي خود را در موقعيت‌هاي خاص بشناسيد و نسبت به عدم توانائي‌ها و ضعف‌هاي خود واقع‌بين باشيد. هر چقدر نگرش شما نسبت به مسائل زندگي منطقي‌تر باشد، به ارامش بيشتري دست خواهيد يافت.
     نسبت به انسان‌ها، عشق بي‌قيد و شرط خود رانثار كنيد: شما مي‌توانيد از دوستان، همكلاسي‌هاي خود شروع كنيد، ياد بگيريد كه‌آنها را بدون قيد و شرط دوست بداريد، در مقابل ضعف‌هاي آنها صبور باشيد و خطاها و اهمال كاري‌هايشان را ببخشيد.   

     هر چقدر نسبت به ديگران بخشش بيشتري داشته باشيد؛ احساس شادي وخرسندي بيشتري را تجربه خواهيد كرد. معناي فداكاري را لمس كنيد: دست بخشش داشته باشيد، ولي انتظار بازگشت نداشته باشيد. ديگران را به شيوه خودشان خوشحال كنيد. به افراد بي‌پناه و يتيم و فقير كمك كنيد. براي آنهاي كه خواهان ياري گرفتن از شما هستند پشت و پناه باشيد، هر چقدر بيشتر ببخشاييد، از الزامات و قيد و بندها بيشتر رها خواهيد شد.
     افكار خود را بازسازي كنيد: در افكار و عقايد خويش نسبت به شخص خود، بازنگري كنيد، بياموزيد در مقابل خويشتن صبور باشيد و ارزش‌ها، استعدادها و مهارتهاي خود را ارج نهيد. خود را بدون هيچ قيد و شرطي دوست بداريد، هرگونه ترس و ترديد غير منطقي كه در مود خود داريد، كنار بگذاريد. اگر ديد گام مثبت و سالمي را در مورد خود داشته باشيد، ياد خواهيد گرفت كه خود را بدون قيد و شرط قبول داشته باشيد.

مجله خانواده، شماره 237