این روزها دیگر کسی یاد شما نیست

دیگر کسی با نام‌هایت آشنا نیست

مثل گذشته نیست دیگر کارهامان

شبهای جمعه روی لبهامان دعا نیست

حق با شما بوده اگر خیمه‌نشینی

این جا میان ما برای تو که جا نیست

تفریح بعضی‌ها مهم‌تر از نماز است

یک عده‌ای هم کارشان غیر از ریا نیست

دیگر گذشت آن هفته‌های جمکرانی

دیگر سه‌شنبه‌های هفته با صفا نیست

در بند نفس خود گرفتاریم از بس…

که لحظه‌هامان از گرفتاری جدا نیست

بیچارگی یعنی همین، روزی بفهمیم

در دفتر چشم انتظاران نام ما نیست

چیزی که از ما دیده‌ای تو بی‌وفائی‌ست

چیزی که ما دیدیم از تو مهربانی‌ست

اصلاً چه کاری بهتر از روضه گرفتن؟

حالا که روزیِ گدایان کربلا نیست

محمد حسن بیات ‌لو

این روزها دیگر کسی یاد شما نیست

دیگر کسی با نام‌هایت آشنا نیست

مثل گذشته نیست دیگر کارهامان

شبهای جمعه روی لبهامان دعا نیست

حق با شما بوده اگر خیمه‌نشینی

این جا میان ما برای تو که جا نیست

تفریح بعضی‌ها مهم‌تر از نماز است

یک عده‌ای هم کارشان غیر از ریا نیست

دیگر گذشت آن هفته‌های جمکرانی

دیگر سه‌شنبه‌های هفته با صفا نیست

در بند نفس خود گرفتاریم از بس…

که لحظه‌هامان از گرفتاری جدا نیست

بیچارگی یعنی همین، روزی بفهمیم

در دفتر چشم انتظاران نام ما نیست

چیزی که از ما دیده‌ای تو بی‌وفائی‌ست

چیزی که ما دیدیم از تو مهربانی‌ست

اصلاً چه کاری بهتر از روضه گرفتن؟

حالا که روزیِ گدایان کربلا نیست

محمد حسن بیات ‌لو

در این هوای بهاری شدم دوباره هوایی

بهار می رسد اما بهار من! تو کجایی؟

چه برکتی، چه نویدی، چه سبزه ای و چه عیدی؟

به سال نو چه امیدی؟ اگر دوباره نیایی

مقلّبانه به قلبم، هوای تازه بنوشان

محوّلانه به حالم اشاره کن به دعایی

مقدرست به فالم مدبّرانه بتابی

خوش است لیل و نهارم اگر نظر بنمایی

اگر قرار چنین شد، تو را بهار نبیند

چنین نکو ز چه رویی؟ چنین خجسته چرایی؟

اگر چه حُسن فروشان به جلوه آمده باشند

تو آبروی جهانی، تو روی ماه خدایی

دل از امیر سواران گرفته است بشارت

از آسمان خراسان شنیده است ندایی

خودت مگر که به زهرا(سلام الله علیها) توسلی کنی امشب

نمی رسد گل نرگس! دعای ما که به جایی

قاسم صرافان

دمی که حضرت قائم قیام خواهد کرد

حمایت اهل حق از آن امام خواهد کرد

امام بر همه حجت تمام خواهد کرد

به صالحان زمان سلام خواهد کرد

ز حال تا به قیامت سلام بر مهدی

خدا به خاطر او می دهد برکات

ز یمن این برکات ست چرخ را حرکات

ز نور اوست اگر هست بر جهان جلوات

بگو به حق علی بر جمال او صلوات

برای عرض ارادت سلام بر مهدی

سلام بر لحظاتی که ذکر می خواند

زمانه منتظر اوست خود نمی داند

همیشه نور پس ابر نمی ماند

خدا سر همه را دور او بگرداند

که اوست محو خلقت سلام بر مهدی

برون ز پرده جمال جمیل خواهد شد

معین دین خدای جلیل خواهد شد

به کعبه هم نفسش جبرئیل خواهد شد

بگو که دشمن مهدی ذلیل خواهد شد

نگار ما به سلامت سلام بر مهدی

طلاست مهدی و ما قیمتش نمی دانیم

کجا بود حرم غیبیش، نمی دانیم

چرا بریده ز ما ، علتش نمی دانیم

کی انقلاب کند ساعتش نمی دانیم

سلام، در همه ساعت سلام بر مهدی

کلامی زنجانی

غریبی، بی‌قراری، عصر جمعه

دو قطره اشک جاری، عصر جمعه

تو می‌دانی چه آورده به روزم

همین چشم‌انتظاری عصر جمعه

یوسف رحیمی

این اثر دارای اولین نمونه ی شعر انتظار است که بینش انقلابی امام خمینی را به مهدویت و تفاوت آن با دیگر نگرش های مرسوم به امام زمان را در خود نشان می دهد.

ترانه سرایی این اثر زیبا برعهده ی استاد محمدکاظم کاظمی بوده است و آهنگسازی آن را حامد زمانی انجام داده است و امیر جمالفرد نیز تنظیم این ترانه را انجام داده است. تهیه کننده ی این اثر باشگاه ترانه و موسیقی راه و دفتر مطالعات جبهه ی فرهنگی می باشد.با تشکر فراوان از مؤسسه فرهنگی بشارت که در تولید این کار مارا یاری کردند.

 « دانلود فایل صوتی آهنگ نفس تازه کنیم » حجم 5.12 مگابایت

« دانلود فایل صوتی آهنگ دانلود »با حجم ۱۳ مگابایت

« دانلود کلیپ تصویری آهنگ نفس تازه کنیم »  دانلود کیفیت 360p

متن آهنگ:

باخبر باش که هنگامه ی استقبال است
سیصدو سیزده آیینه و یک تمثال است

با خبر باش که هنگامه ی استقبال است

خسته ای گفت که زاریم ز ما در گذرید
هفت سر عائله داریم ز ما در گذرید
پای ازین جاده بدزید سلامت این است
نشنیدید که گفتند :سفر سنگین است ؟

و کسی گفت :بِخُسبید “فرج “در پیش است

“کربلا “را بگذارید که “حج” در پیش است

ای جماعت نه اگر بیش کمی عار کنید
کی شما روزه گرفتید که افطار کنید ؟

دل مبندید که صد “فتنه “در این پنهان است
این همان قصه ی اسلام ابو سفیان است

محرمان بایدِشان سیلیِ شاید خورده
و عمل قفلِ اگر مرد بیاید خورده

الغرض در همه ی قافله یک “مرد” نبود
یا اگر بود شایسته ی “ناورد” نبود

خسته منشین که “حُدَیبیه ، “حُنِینی” دارد
عاقبت صلحِ حسن جنگِ حسینی دارد

از خَمِ محوترین کوچه پدیدار شُدُ
و به خالِ لبت ای دوست گرفتار شُدُ
و همو گفت ،چنین گفت : کسی می آید

“مژده ای دل که مسیحا نفسی می آید “

ما یقین داریم آنسوی افق “مردی ” هست
“مرد” اگر هست بدانید که ” ناوَردی” هست

ما نه مرداب که جوییم بیا برگردیم
ما نمک خورده ی اوییم بیا برگردیم

سَفَرِ دشتِ غریبیست نفس تازه کنیم
آخرین جنگِ “صلیبیست” نفس تازه کنیم