تجربه ای از جنس معاد

از مهمترین ویژگیهای مورد تأکید بهار از نگاه کتاب هدایتگر جاوید و کلام خدا، توجّه به بُعد زنده کردن دوباره طبیعت توسّط خداوند متعال است. داستانی که هر سال تکرار می شود(بهار)، بارها از سوی قرآن کریم به عنوان یکی از دلایل محکم امکان وقوع معاد و جهان واپسین و زنده شدن دوباره انسانها بیان شده است. می فرماید: وَ تَرَى الْأَرْضَ هامِدَةً فَإِذا أَنْزَلْنا عَلَیْهَا الْماءَ اهْتَزَّتْ وَ رَبَتْ وَ أَنْبَتَتْ مِنْ كُلِّ زَوْجٍ بَهیجٍ * ذلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ وَ أَنَّهُ یُحْیِ الْمَوْتى‏ وَ أَنَّهُ عَلى‏ كُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدیرٌ؛ و زمین را خشكیده مى‏بینى و[لى‏] چون آب بر آن فرود آوریم به جنبش در مى آید و نموّ مى كند و از هر نوع [رستنی هاى‏] نیكو مى‏رویاند. این[قدرت نمایی ها] بدان سبب است كه خدا خود حقّ است، و اوست كه مردگان را زنده مى‏كند و[هم‏] اوست كه بر هر چیزى تواناست. (حج؛ 5-6) با قدم زدن در طبیعت و نگاه به شکوفه های زیبایی که در مقابل چشمان، به حریر گلبرگهاشان خود را پوشیده اند، در یک لحظه سه درس می آموزیم!