امام علی علیه السلام در نامه 53 کتاب شریف نهج البلاغه توصیه های گرانقدر و ارزشمندی را به یار وفادار خدد مالک اشتر ابراز می دارد.امام در این نامه که گویی نه فقط به مالک اشتر بلکه برای تمام انسانهایی که به دنبال سعادت هستند و در این جهان گمشده ای با نام آرامش دارند، راه رستگاری را نشان می دهد.امیرالمومنین علی علیه السلام در بخش اول این نامه در مورد اطاعت از معبود به پسر اشتر می فرماید:

تو را به ترس از خدا و برگزيدن طاعت او بر ديگر كارها و پيروى از هر چه در كتاب خود بدان فرمان داده ،سفارش می کنم. از واجبات و سنتهايى كه كس به سعادت نرسد مگر به پيروى از آنها ، و به شقاوت نيفتد ، مگر به انكار آنها و ضايع گذاشتن آنها .

امام در ادامه می فرماید: بايد كه خداى سبحان را يارى نمايی به دل و دست و زبان خود ، كه خداى بزرگ ، يارى كردن هر كس را كه ياريش كند و عزيز داشتن هر كس را كه عزيزش دارد بر عهده گرفته است .

امام که مالک را به سمت سرزمین مصر به عنوان فرماندار خود فرستاد در ادامه می افزاید:تو را فرمان مى دهم كه زمام نفس خويش در برابر شهوتها به دست گيری و از سركشيهایش باز داری ، زيرا نفس همواره به بدى فرمان دهد ، مگر آنكه خداوند رحمت آورد .
 
امام علی علیه السلام در ادامه می فرماید:اى مالك ، بدان كه تو را به بلادى فرستاده ام كه پيش از تو دولتها ديده ، برخى دادگر و برخى ستمگر .مردم در كارهاى تو به همان چشم مى نگرند كه تو در كارهاى واليان پيش از خود مى  نگرى و درباره تو همان گويند كه تو درباره آنها مى  گويى و نيكوكاران را از آنچه خداوند درباره آنها بر زبان مردم جارى ساخته ، توان شناخت .بايد بهترين اندوخته ها در نزد تو ، اندوخته كار نيك باشد . پس زمام هواهاى نفس خويش فروگير و بر نفس خود ، در آنچه براى او روا نيست ، بخل بورز كه بخل ورزيدن بر نفس ، انصاف دادن است در آنچه دوست دارد يا ناخوش مى  شمارد .