هدف خداوند از خلقت انسان

در طول تاریخ هر کس با شخصیت های نورانی و مبارک (ائمه علیهم السلام) ارتباط گرفت رویش و رشد پیدا کرد. خدا ما را برای یک هدفی خلق کرده که اگر به آن هدف نرسیم هم به خودمان ظلم کرده ایم و هم بی حرمتی به هدف خدا کرده ایم. خدا ما را برای چه خلق کرده؟ خداوند فرموده: يا ابن آدم خلقت الاشياء لاجلك و خلقتك لاجلي¹؛ اي فرزند آدم تمام اشياء را به خاطر تو خلق كردم و تو را خلق كردم براي خودم.

اگر این نگاه بر زندگی ما حاکم شود که خدا ما را برای خودش خلق کرده است مسیر زندگی خیلی فرق خواهد کرد. خدا می فرماید: من شما را برای خودم خلق کرده ام؛ آیا ما قدر این ارتباط را می دانیم؟ مگر می شود با خدا رفاقت کرد؟ بله می شود در دعای جوشن کبیر می خوانیم: ای کسی که رفیق هستی برای کسی که هیچ رفیقی ندارد. خدا می فرماید: وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ²؛ اگر می خواهید با من رفیق شوید از وسیله ای استفاده کنید که مطمئن باشید به من می رسید. این وسیله ائمه علیهم السلام هستند، اگر در دوران انبیاء بودیم وسایل انبیا بودند اما ما در زمان ائمه علیهم السلام و امام زمان علیه السلام هستیم، بهترین مسیر، مسیر امام زمان علیه السلام است.

توجه به ویژگی های ارتباطی حضرت زهرا(س)

حضرت زهرا سلام الله علیها خصوصیات ویزه ای دارند که بیان خواهم کرد. توجه کنیم به ارتباطی که حضرت با پدر دارند و همچنین ارتباطی که بین مادر و دختر حاکم است؛ این ارتباط به قدری صمیمی است که حضرت خدیجه سلام الله علیها وصیتیشان را به حضرت زهرا سلام الله علیها می فرمایند تا ایشان به پیامبر صلی الله علیه و آله بگویند. آیه نازل شد که پیامبر به اعراب بگو تو را با اسم کوچک صدا نکنند چون به قدری عربها بی تربیت بودند که به مسجد می آمدند و اسم کوچک حضرت را صدا می زدند، آیه نازل شد که باید بگویند: یا رسول الله، حضرت زهرا سلام الله علیها وقتی این آیه را شنیدند به پیامبر صلی الله علیه و آله “یا رسول الله” گفتند اما حضرت فرمود: دخترم تو به من بگو بابا (ابی) این برای من بهتر است.

پیامبر صلی الله علیه و آله نارضایتی خودشان را با نگاه از خلخال و پرده ای که به درب منزل حضرت زهرا سلام الله علیها آویخته بود نشان دادند و بعد از خروج ایشان حضرت زهرا سلام الله علیها پرده را از جلوی درب برداشتند. ارتباط بین پیامبر صلی الله علیه و آله و حضرت زهرا سلام الله علیها بسیار صمیمی بود.

زمانی که رسول خدا صلی الله علیه و آله از دنیا می رفت گریه حضرت زهرا سلام الله علیها با جمله ی حضرت تبدیل به تبسم شد؛ از ایشان پرسیدند پیامبر صلی الله علیه و آله به شما چه فرمود که آرام شدید؟ حضرت فرمود: پدرم فرمود: اول کسی که از خاندانم به من ملحق می شود تو هستی.

وجود مقدس خاتم الانبیا صلی الله علیه و آله می فرماید: زمانی که رسالت به من فشار زیادی وارد می کرد وقتی وارد منزل می شدم و نگاهم به جمال زهرا و مادرش سلام الله علیهما می افتاد آرام می شدم.

پیامبر صلی الله علیه و آله آن قدر برای دخترش به قدری احترام قائل است که خم می شد دست ایشان را می بوسید. کدام پادشاه و رهبر را سراغ دارید که وقتی دخترش وارد می شود به احترامش می ایستد و به استقبال او  برود؟ کرارا نقل شده که اگر پیامبر صلی الله علیه و آله می خواستند از مدینه خارج شوند یا از سفری وارد مدینه شوند اول به خانه ی حضرت فاطمه سلام الله علیها می رفتند و می فرمودند: السلام علیکم یا اهل بیت نبوة.

چه کسی لایق عبادت است؟

امام خمینی در تفسیر سوره حمد می فرماید: کسی که اعلی مرتبه وجود و کمال و اعظم نعم و احسان را دارد لایق عبادت است؛ یعنی خدا غیر از خداوند در مقابل کسی نباید تعظیم کند. اعلی مرتبه خضوع را عبادت گویند. ما دستور به بندگی خدا داریم که بندگی و عبادت خدا کنیم. حضرت زهرا سلام الله علیها می فرماید: اگر بندگی خدا کردید خدا افضل مصلحتش را به سمت شما سرازیر می کند؛ خالص عبادت یعنی اینکه انسان در عبادت غیر از او را در نظر نگیرد و لحظه لحظه یاد خدا باشد.

در نماز ارتباط با خدا باید برای انسان حاصل شود. کسی که عبادت خالص دارد و با گفتن الله اکبر در نمازش هیچ چیز غیر از خدا در وجودش نیست و حقیقتا انگار روح از بدن او می رود. اگر بندگی خدا را کردیم مبتلا به آقایی و بزرگی می شویم اما اگر کسی از بندگی خدا فاصله بگیرد مبتلا به بردگی نفس و شیاطین برون و درون شود.

در خطبه متقین نهج البلاغه خداوند می فرماید: خدا وقتی ما را خلق کرد هیچ نیازی به عبادت ما نداشت آن کس که از رهگذر عبادت سود می کند منِ عبد هستم و آن کسی که از رهگذر ترک عبادت ضرری متوجهش می شود من عبد هستم، نه از خداوندی خدا چیزی کم می شود و نه چیزی اضافه می شود بلکه عبد محتاج عبادت است.

عواملی که انسان را به سمت بندگی سوق می دهد

چند عامل انسان را به سمت بندگی و عبادت سوق می دهد. یک: توجه به نعمتها؛ بر اساس آیات و روایات شکر مُنعم واجب است، کسی که نعمتی به ما می دهد و لطفی می کند عقل می گوید برو از او تشکر کن. اگر بخواهیم نعمتهای خدا را شکر کنیم خدا می فرماید: باید عبادت مرا کنی. با عبادت کردن خدا به خدا سودی نمی رسد اما خدا می فرماید: می خواهم به تو ترفیع مقام و درجه بدهم.

دوم: توجه به فقر و نیاز ما؛ ما به خدا نیاز داریم انسان باید بداند فقیر درِ خانه ی خداست.

سنت امتحان و ابتلای الهی دائمی است

یکی از سنت های دائمی خداوند سنت امتحان و ابتلاست. حرکتی که خداوند از ابتدای خلقت داشته و تا روز قیامت هم مشاهده می شود. وقتی خداوند در قرآن فرموده: سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ¹؛ یعنی همه ی اشیاء عالم تسبیح خدا را می گویند منتهی یک کسی باید این را بفهمد و اگر بفهمد همه چیز برایش حل می شود.

خدا رحمت کند مرحوم سید نعمت الله جزایری² که شاگرد مرحوم علامه مجلسی بوده و خیلی آدم ویژه ای بوده است. ایشان به شهرهای مختلف برای تبلیغ می رفتند و در گذشته رسم بود که هر شب اهالی آن شهر یا روستا ایشان را برای افطار دعوت می کنند. یک شب پیرمردی ایشان را به مسجدشان دعوت می کنند و آیت الله جزایری نقل می کند:

وقتی به آنجا رسیدم پیرمرد هنوز نرسیده بود با خود گفتم تا او بیاید وضو بگیرم و نماز بخوانم اما دیدم همسر ایشان که پیرزنی بود با تعجب به من نگاه می کند و پرسید: شما همیشه اینطور نماز می خوانید؟ گفتم: بله نماز را اینطور می خوانند و دستور پیامبر صلی الله علیه و آله است که فرمود: اینطور که من نماز می خوانم بخوانید.

پیرزن گفت: شما نماز خواندید اتفاقی نیفتاد. گفتم: مگر قرار است اتفاقی بیافتد؟ گفت: بله آقای ما وقتی نماز می خواند یک سکوتی بر این فضا حاکم می شود و وقتی الله اکبر می گوید در و دیوار هم تکبیر می گویند؛ یعنی به قدری محسوس بوده و این پیرزن چقدر پاک بوده که نماز خواندن با آن شاخصه را درک کرده. منتظر ماندم تا پیرمرد آمد و گفت سفره را بیاندازید اما به او گفتم شما نمازتان را بخوانید. او یک وضوی ساده گرفت.

وسواس برادر شیطان است

بعضی ها فکر می کنند افرادی که نمازشان به جایی می رسد نماز و وضویشان خیلی طول می کشد یک لیوان آب برای وضو زیاد است در رساله های عملیه هم نوشته اند بیشتر از 750 گرم آب برای غسل نیاز نیست و بقیه احتیاطهای خودشان است. فقها گفته اند اگر آب کم باشد در غسل، اگر حوله ای خیس هم باشد و روی بدن بکشید کفایت می کند، بیشتر از حد اگر آب بریزی و احتیاط کنی اسراف محسوب می شود، زیاد احتیاط کردن هم وسواس و برادر شیطان می شود کماینکه خیلی ها وسواس شدند به خاطر همین احتیاط.

آیت الله جزایری در ادامه نقل میکند: آن پیرمرد اذان و اقامه ای گفت و به نماز ایستاد و با گفتن الله اکبر دیدم واقعا در و دیوار همراهش می کنند و انگار آن منطقه تحت تصرف او بود. با او که رفیق شدم متوجه شدم او مراقب لقمه اش، شکمش، زبانش و شهوتش است و خدا هم اینها را به او داده است؛ بعدا با یکدیگر عهد کردند که پس از مرگ در کنار هم دفن شوند.

تمام اشیاء تسبیح گوی خداوند هستند

غرض این است که بگوییم همه ی اشیای عالم تسبیح می گویند و به گوش هستند و می شنوند و تحت امر امام و حجت خدا هستند. شخصی از امام صادق علیه السلام پرسید: آیا شما فقط امام بر این مردم هستید. حضرت مثالهایی از عوالم دیگر زد که هیچ سنخیتی با ما نداشت و فرمود: خیر. امام و حجت خدا امام و حجت تمام مخلوقات عالم است و مسئول هدایت تمام عوالم است و ولایت تکوینی دارد؛ در این ولایت تکوینی است که زینب کبری سلام الله علیها شراکت دارد، لذا وقتی در کوفه “اسکتوا” فرمود؛ همه در حال سروصدا بودند و عده ای گریه می کردند و عده ای هم خوشحال بودند اما با این جمله ی حضرت نه فقط مردم ساکت شدند بلکه راوی می گوید زنگوله هایی که به گردن شترها بود هم ساکت شدند و تکان نخوردند.

کسی که صاحب مقام ولایت در رتبه ی خودش بشود و وقتی تصرف کند یک زنگوله گردن شتر هم آرام می شود چون آنها هم مخلوقات خدا و تسبیح گو هستند و می دانند چه خبر است.

لذا عزیزان اگر بخواهیم به اینجا برسیم باید مراقب باشیم، ما عادت کردیم منبر و مداحی را می شنویم اما به کار نمی بندیم وقتی جامعه ی امروز را می بینیم یک دین من درآوردی مشاهده می کنیم دینی که امیرالمومنین علیه السلام فرموده و خمیرمایه اش در کتاب ها هست اما در جامعه نیست و وجود ندارد حتی در خانواده ها هم رعایت نمی شود؛ اگر رعایت شود اتفاقات خوبی می افتد اگر انسان در ابتلائات و امتحانات سربلند شود اتفاقات خوبی می افتد.

سنت ابتلاء درباره فرشتگان

پس زمین می شنود و درک دارد وقتی خداوند می خواست حضرت آدم علیه السلام را خلق کند ملکی به زمین فرستاد تا مقداری خاک بیاورد اما زمین به آن ملک گفت: از خاک من نبر می خواهید آدمی درست کنید که مداوم گناه می کند. ملک ترسید و به آسمان برگشت، چند گروه از ملائک به زمین آمدند اما زمین آنها را از خلقت آدمی گنه کار ترساند. در آخر خداوند جناب عزرائیل را فرستاد علامه مجلسی می نویسد وقتی زمین به عزرائیل گفت از خاک نبر؛ عزرائیل پاسخ داد: من مامور هستم و معذور و امر خداست باید اطاعت کنم. خطاب به عزرائیل رسید: تو چرا دست خالی برنگشتی و با خودت خاک آوردی؟ به جهت این پایمردی و پیروزی ات در این امتحان ماموریتی به تو می دهم و آن ستاندن جان آدمیانی است که به زمین می آیند و مامور قبض روح هستی؛ چون با کسی تعارف ندارد لذا ببینید با انبیاء هم تعارف نمی کند و تنها پیغمبری که برای ورود نزد او اجازه گرفت پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله بود والا نزد بقیه بدون اجازه وارد می شده.

یعنی عزرائیل یک امتحان الهی را سربلند طی کرد شد مامور قبض روح، حال زینب کبری سلام الله علیها را ببینید چقدر ابتلاء و امتحان را گذراند. یک وقت می گوییم اشیا تحت امر امیرالمومنین علیه السلام هستند و می بینیم حضرت در مقابل عموم به ندرت از معجزه استفاده می کردند و برای خواص بوده است چون اساسا انبیا و ائمه علیهم السلام مامور به معجزه در ابتدای امر نبودند چون مردم نمی کشیدند و می گفتند اینها ساحر و مجنون هستند. بنابر این بود که مثل مردم زندگی کنند و هر جا اثر هدایتی یا انذار می دیدند معجزه می آوردند یا برای اینکه در تاریخ بماند.

ارتباط فاطمیه و امر ولایت و امامت

فاطمیه احیاء فرهنگ است، بسترسازی در رابطه با استحکام عقیده شیعه در رابطه با امر ولایت و امامت است. احیای فرهنگ فاطمی باعث می شود ارتباطی با اهل بیت علیهم السلام برقرار کنیم که اگر درست باشد بستری برای خودمان فراهم کرده ایم. اصراری که علما درباره وحدت دارند وحدت در مقابل دشمن مشترک است. بعد از رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله دو مکتب ایجاد شد؛ مکتب خلفا و مکتب اهل بیت علیهم السلام. آیا می شود دو مکت حق روبه روی هم قرار بگیرند؟ قطعا نمی شود حال ببینیم. کدام مکتب مکتب سعادت و کدام مکتب مکتب ضلالت است. برای فهم این مطلب باید تاسی به حضرت صدیقه سلام الله علیها کنیم و ببینیم حضرت کدام مکتب را مکتب هدایت می دانند.

جمع آوری بیش از 500 سند از اهل تسنن

برای بیان مطلب از کتب شیعه استفاده نمی کنیم و مطالبی از متب اهل سنت بیان می کنیم. مرحوم میرحامد حسین¹ شخصیتی بودند که تمام هستی اش را پیش فروش امیرالمومنین علیه السلام کرد، در راه اهل بیت علیهم السلام داده است؛ این عالم وارسته در سن حدود 70 سالگی دنبال مطلبی می گردند و می بینند کتابی که نیاز دارند در هندوستان و در منزل یک شخص ناصبی است. او به هندوستان می رود با لباس مبدل و به درب خانه ی آن شخص می رود و خودش را به عنوان یک خادم جا می زند و موفق می شود مدتی خادم او شود و مدتی در خانه اش کار کرد. به کتابخانه ی او رفت و کتاب مورد نظر را پیدا کرد، چون در آن زمان امکان عکس گرفتن یا زیراکس گرفتن نبود ناچار بخ نوشتن مطالب از روی کتاب بود. میرحامد حسین حدود یک ماه در خانه ی شخص ناصبی کارگری کرد و بعدها نامه ای به او نوشت و جریان را برایش شرح داد. ناصبی پس از خواندن نامه گریه کرد و گفت: یاعلی شنیده بودم مریدان باصفایی داری اما اینطوری ندیده بودم؛ نوشته اند آن ناصبی در همان حال از دنیا می رود.